கொசுவத்தி

நிஜமா நல்லவன் தன்னோட கொசுவத்தியை சுத்திட்டார். அதைப்
படிச்சதும் எனக்கும் ஃபீலிங்க்ஸ் ஜாஸ்தி ஆகிடுச்சு. (நீங்க இன்னும்
நிஜ்மா நல்லவன் கொசுவத்தியைப் படிக்கலைன்னா
http://nejamanallavan.blogspot.com/2008/05/blog-post_10.html

அழகன் படத்தில ஒரு வசனம் வரும். அந்தக் கண்ணாடிப் போட்ட
பையன்,"நாம் பேசாம வேற வீட்டிலயே பிறந்திருக்கலாம்",
அப்படின்னு அடிக்கடி சொல்வான். நான் அடிக்கடி நினைத்த
வசனம் அது.
அப்பா எதுக்கு திட்டுவாரு, எதுக்கு திட்டமாருன்னு
சத்தியமா புரிஞ்சுக்கவே முடியாது. ரொம்ப சின்ன வயசுல
வீட்டை விட்டுக் கிளம்பின அப்பாவை ரோட்டில்
கூப்பிட்டதற்காக திரும்பிவந்து கண்னத்தில் கொடுத அறையில்
3 கோடு விழுந்து கன்னம் வீங்கிபோச்சு.

கோபம் வந்தால் அமிலம் கக்கும் வார்த்தைகளால் திட்டு,
சீப்பை திரும்பி வைத்து உச்சி மண்டையில் அடி.
(தப்பே பண்ணாம அடிவாங்கறது கொடுமை.:( )
ஏண்டா இங்க புறந்தோம். நம்மள புண்ணாக்குக்கு
வாங்கிடாங்களானு தோணும். ஆனாலும் பெண்குழந்தைகளுக்கே
இருக்கும் அப்பா பாசம் எனக்கும் உண்டு.

அப்பா டூர் போனால் ஜுரம் கண்டிப்பாய் வரும்.
அப்பா ஊரில் இல்லாத நாட்களில் அப்பாவின்
லுங்கியை தலையணையில் வைத்துக்கொண்டுதான்
தூங்குவேன். (22 வயது வரை அப்படித்தான்)

திருமணம் முடிந்ததும் வித்தியாசமான அப்பாவைப்
பார்த்தேன். அடிக்கடி ஹைதராபாத் வந்துவிடுவார்.
காலையில் வந்துவிட்டு, சாயந்திரம் டிரையினில்
கிளம்பிவிடுவார். புதுகை-திருச்சி-சென்னை-ஹைதராபாத்
நெடுந்தூரப் பயணம். டிக்கெட் ரிசர்வ் செய்ய
நேரமில்லாமல் வந்து பார்த்துவிட்டு போனவரை
அதிசயமாக என்னக்கொடுமை இதுன்னு!!!
பார்த்தேன்.

பிரசவத்திற்கு தாய்வீட்டிற்கு போனபோது ராஜ உபசாரம்.
நள்ளிரவில் பிரசவவேதனையில் மருத்துவமனையில்
நான் துடிப்பதைக் கண்டு தாங்கமுடியாமல் மருத்துவமனை
வாசலில் அழுதிருக்கிறார். அந்த நேரத்தில் வேறு ஒருவருக்கு
துணையாக வந்திருந்த அப்பாவுடன் வேலை செய்யும் நண்பர்,
ரமணிசார் கண்ணில் தண்ணீரா? என்று ஆச்சரியப்பட்டு
மறுநாள் என்னிடம் வந்து சொன்னார்.

பேரனைக்கூட கொஞசவில்லை வந்து,"அம்மாடி எப்படி
இருக்க", என்ற வார்த்தை என்னாச்சு இவருக்கு என்று
புருவம் உயர்த்தினேன். " இத்தனை நாள் எப்படி திட்டி.
அடித்து எல்லாம் செய்துவிட்டு இப்படி கண் கலங்குகிறானே
என்று பார்க்கிறாயா? பெண்குழந்தை. நாளை வேறு வீட்டுக்கு
போய்விடுவாய். நான் என் பாசத்தை வெளிக்காட்டினால்
அப்பா, அப்பா என்று அங்கு உன்னை அட்ஜஸ்ட் செய்து
கொள்ளமுடியாது போனால் கஷ்டம். அதான்", என்ற போது
அவரின் பாசம் புரிந்தது.

எம்டன் மகன் படம் பார்த்தபோது கூட ஆஹா பரத்தின்
கேரக்டர் நம்மளை மாதிரி இல்ல இருக்கு. திருமுருகன்
என்னைக் கதைக் கேட்கலையே என்று யோசித்தேன்.
சென்ற வருடம் இலங்கை வ்ந்திருந்த அப்பாவிற்கு
எம்டன் மகன் கேசட் போட்டு காட்டினேன். அவராகவே
"நாசர் கேரக்டர் கிட்டதட்ட என்னுடையது, பரத்தின்
கேரக்டர் உன்னுடையது. கடைசியில் சொல்லும்
வார்த்தைகள் நான் உனக்கு ",என்ற போது
அப்பா என்னைப் புரிந்துகொண்டுள்ளார் என்று
தெள்ளத்தெளிவாக புரிந்து நானும் அப்பாவின்
அன்பை கச்சிதமாக புரிந்துகொண்டேன்.

இதோ இந்தக் கட்டுரை எழுதும் இந்நேரம்
அப்பா என்னைப் பார்க்க வந்திருக்கிறார்.

ஐ லவ் யூ அப்பா.