பெரியவங்க சொன்னா, பெருமாள் சொன்னா மாதிரி.

பள்ளியில் படிக்கும்போது தமிழ் வகுப்பு எப்போதும் சுவாரசியமா இருக்கும்.
"தமிழ் அம்மாக்கள் " வகுப்பை கலகலப்பா வச்சிருபாங்க. இலக்கணத்திற்கு இடையே "பொன்னியின் செல்வன் " கதை சொல்வாங்க. பல பயனுள்ள குறிப்புகளை சொல்லுவாங்க, ஒரு தோழியா, அம்மாவா அவங்களுடைய பங்களிப்பு மறக்க முடியாத ஒன்று.

அப்படித்தான் அன்றும் என் தமிழ் ஆசிரியர் வகுப்பில் இடையில் ஒரு கேள்வி
கேட்டார். "பிராமண வீடுகளில் தண்ணீர் கேட்டால் குடித்த பிறகு அந்த கிளாசை கழுவ போடுவார்கள், அல்லது நீர் தெளித்து எடுப்பார்கள். இது சரியா?"
ஆசிரியை இப்படி கேட்டதும் தான் தாமதம் எல்லோரும் பொங்கி தீர்த்தோம்.
தீண்டாமையின் உச்சகட்டம் அது இது என்று குரல் கொடுத்தோம்.

மவுனப் புன்னகையுடன் கேட்டுகொண்டிருந்த ஆசிரியர்,"நான் பிராமண வகுப்பை சாரதவள், ஆனால், என் வீட்டில் யார் தண்ணீர் அருந்தினாலும் அந்த கிளாஸ் கழுவப்போகும். கையால் தொட மாட்டேன் !". ஆச்சரியமாக பார்த்த எங்களை,
"உண்மையில் அப்படித்தான் செய்ய வேண்டும்' என்று சொன்னா போது
வியப்போடு அவர் சொல்ல போகும் காரணத்திற்காக காத்திருந்தோம்.

தமிழஅம்மாவும் " நண்பர் சுரேகா "
மாதிரி தொடரும் போட்டு விட்டு போய்விட்டார். :)))))
அடுத்த நாள் வரை காத்திருந்தோம். முதல் பீரியடே தமிழ்.
பாடம் எடுக்க விடவில்லை அவரை. நேற்றைய வாதம் தொடர்ந்தது.

சிரித்த முகத்துடன் அப்படிச் செய்வது தான் சாலச் சிறந்தது.
அவ்வாறு செய்வது சுகாதாரம் என்ர போது புரியவில்லை.
நம் கைகளில் கண்ணுக்கு தெரியாத் பலவகை கிருமிகள்
இருக்கின்றன. அவை தோற்றும் என்பதனால் அவ்வாறு செய்வது
சரியென்று எனக்கு பட்டது. என் வீட்டிலும் நடைமுறையில் இருக்கிறது
என்றார்.

இப்படி நம் நன்மைகாக சொல்லப்பட்ட பல நல்ல விடயங்கள்,
சொல்லப்பட்ட விதத்தில் நாம் தவறாக புரிந்து கொண்டு
சில சமயங்களில் அவதிக்கு ஆளாகிறோம்.
அப்படி சில பெரியவர்கள் சொன்னா கருத்துக்களும்,
அவைகளின் உண்மையான அர்த்தங்களையும் இனி
பார்க்கபோகிறோம்.

தொடரும்......