குடகு மலைகாற்றும்.. தென்றலும்

எல்லோரும் நலமா? புத்தாண்டு கொண்டாட்டமெல்லாம் முடிஞ்சிருச்சா?
குடகுமலைக்கு ஒரு விசிட் அடிச்சேன்.
அந்த அனுபவங்கள்தான் இந்தப் பதிவு.

பெங்களூருக்கு போய் சேர்ந்த பொழுது காலை 10.30.
அங்கிருந்து அயித்தானின் நண்பர் வீட்டிற்குச் சென்று
ஃப்ரெஷ்ஷாகி, சாப்பிட்டுவிட்டு தம்பி ஜீவ்ஸ்
வீட்டிற்கு சென்றோம். சாப்பாட்டிற்கு வரவேண்டுமென்று
ஜீவ்ஸ் தம்பி சொல்லிகீட்டு இருந்தாக. ஆனா
அயித்தான் அவங்க ஃப்ரெண்ட் வீட்டுக்கு வர்றதா
சொல்லிட்டாங்க அதனால ஃப்ளையிங் விசிட் மாதிரி
தான் இந்தப் பதிவர் சந்திப்பு நடந்துச்சு.

ஜீவ்ஸின் மனைவியோடு பேசினேன்.
மிக அன்போடு உபசரித்தார்கள்.
பிள்ளைகள் ஜீவ்ஸின் மகளோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்.
தம்பி ஜீவ்ஸ் கேமிராக் கலைஞர் ஆச்சே!!

புகைப்படங்களாக எடுத்து தள்ளிவிட்டார்.
பரஸ்பரம் புகைப்படங்கள் எடுத்துக்கொண்டோம்.
குடகு மலைக்கு(அதாங்க கூர்க்) செல்ல
பெங்களூரிலிருந்து பயண நேரம் அதிகம்
என்பதால் 30 நிமிடத்தில் அங்கிருந்து புறப்பட்டு
விட்டோம். ஜீவ்ஸ் தம்பியின் உதவிகளுக்கு
மனமார்ந்த நன்றிகள்.(ஜீவ்ஸ் இதற்காக என்னை
போன் போட்டு திட்டுவார் :) )

குடகுமலையில் என்னென்ன பார்க்கவேண்டும்
என்ற விவரங்களை ஜீவ்ஸ் சொன்னார்.
சில புகைப்படங்களையும் காட்டினார்.
எல்லாவற்றையும் குறித்துக்கொண்டு
கிளம்பினேன்.

தோழி ராமலக்ஷ்மி ஊரில் இல்லாததால்
அவரை சந்திக்க இயலவில்லை. :(
போனில் பேசினேன். மிக நட்புடன்
பேசியது மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

அங்கிருந்து புறப்பட்டு மைசூரில்
இருக்கும் ஸ்ரீரங்கபட்டணா சென்றோம்.
நிமிஷாம்பா அம்மன் கோவிலுக்குச்
சென்றோம்.

அடுத்து ரங்கநாதர் சாமி கோவில்.
திப்பு சுல்தானின் கோட்டை இது.
("ஒருவன் ஒருவன் முதலாளி!!!"
அப்படின்னு முத்து படத்தில் ரஜினி
பாடிக்கிட்டு வருவாரே அது இங்கதான்)



அந்தக் கோட்டைக்குள் சென்றால் ரங்கநாதர் பள்ளிக்
கொண்டிருக்கும் கோவில். காவேரி நதிக்கரையில்
அமைந்திருக்கும் பஞ்சரங்க கோவில்களில் இதுவும்
ஒன்று. உள்ளே சென்று இறைவனை தரிசித்தோம்.
ஆதிசேஷன் மேல் பெருமாள் படுத்திருக்கும் கோலம்,
காலடியில் லக்ஷ்மி தேவி அமர்ந்திருக்கிறாள்.

.




அங்கிருந்து கூர்கிற்கு புறப்பட்டோம்.
சனிக்கிழமை, விடுமுறை காலம் ஆதலால் கிருஷ்ணராஜசாகர்
அணைக்கட்டைப்பார்க்க பெருமளவில்
மக்கள் கூடியிருந்ததால் சாலையில்
ட்ராபிக் ஜாம் ஆகிவிட்டிருந்தது.
(அன்று அங்கே 4000 கார்கள் நிறுத்தப்பட்டிருந்ததாக
மற்றொரு டிரைவர் சொன்னார்)
நாங்கள் மடிக்கேரி சென்றடைந்தபொழுது
இரவு 10மணி. குஷால் நகர் வரை
சாலை மிக அழகாக இருந்தது.

வெகு நாட்களுக்கு பிறகு (அதான்
இலங்கையை விட்டு வந்தாச்சே :( )
கண்ணுக்கு குளிர்ச்சியாக பசுமை
இடங்களுக்கு நடுவில் பயணித்தது
பிள்ளைகளுக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது


ஜீவ்ஸ் பலமுறை என்னிடம் கூறியது இதுதான்.
"எதைப்பார்க்க மறந்தாலும் 5.45 மணியளவில்
ராஜாஸ்சீட் எனும் இடத்தைப் பார்க்க மறக்காதீர்கள்!
மேகம் அழகாக இருக்கும். பனியுடன் சேர்ந்து
திட்டு திட்டாக இருக்கும் என்றார்". அவர் காட்டியிருந்த
புகைபப்டத்தை பார்த்து ஆவலுடன் நானும் அடுத்த
நாள் அதிகாலைக்காக காத்திருந்தேன்.

சாப்பிட்டுவிட்டு படுக்க 11 மணி ஆகியிருந்தாலும்
அலாரம் வைத்து எழுந்திருந்து அந்தக் குளிரில்
பிள்ளைகளுடன் நானும் அயித்தானும்
ராஜாஸ்சீட் எனும் இடத்திற்கு சென்றோம்.

சில்.......லென்ற காற்று வீசிக்கொண்டிருந்தது.
அந்த குளிரிலும் அந்த பூங்காவில் சிலர்
நடந்துக்கொண்டிருந்தனர். ஒரு முறை
வண்டியைவிட்டு இறங்கி குளிருக்கு
பயந்து திரும்ப வண்டிக்குள் போய் ஹீட்டர்
போட்டு அமர்ந்தோம்.
ஜீவ்ஸ் காட்டியிருந்த புகைப்படக்காட்சியை
தவறவிட்டுவிடக்கூடாது என்பதற்காக
நான் இறங்கி வாக்கிங் போகிறேன் என்று
நடந்து கொண்டிருந்தேன்.

அந்தக் காட்சி இப்பவருமா?!! எப்பவருமோ!!ன்னு
காத்துகிடக்க குட் மார்னிங் சொல்ல வந்தது
சூரியன் தான். :(





சூரியன் வர ஆரம்பிச்சிட்டா பனி எங்க? அந்த மேக
மூட்டம் எங்க வரப்போகுதுன்னு யோசனையோட
நடந்துக்கிட்டு இருந்தேன். பசங்களும், அயித்தானும்
குளிர் தாங்கலை வா போகலாம்னா மனசு கேக்கல!

6.30 மணி வரை பார்த்துட்டு கிளம்பிட்டோம்.
நேரேபோய் சூடா காபி குடிச்சிட்டு படுத்ததுதான்
தெரியும். கண்முழிச்சு பார்த்தா மணி 8.

அதற்கப்புரம் குளிச்சு ரெடியாகி, டிபன்
சாப்பிட்டு கிளம்பினோம்.
எங்க போனோம்?
அடுத்த பதிவுல சொல்றேன்.

*************************************

இது என்னுடைய 301ஆவது பதிவு.