நன்மக்கட்பேறு வேண்டுவோர் நாள்தோறும் பாராயணம் செய்யவேண்டிய

திருச்சிற்றம்பலம்.


நன்றுடையானைத் தீயதில்லானை நரைவெள்ளேறுஒன்றுடையானை உமையொருபாகம் உடையானைசென்றடையாத திருவுடையானைச் சிராப்பள்ளிக்குன்றுடையானைக் கூற என் உள்ளம் குளிரும்மே.



கைம்மகவேந்திக் கடுவனோடுஊடிக் கழைபாய்வான்செம்முகம்ந்தி கருவறை ஏறும் சிராப்பள்ளிவெம்முக வேழத்து ஈருரிபோர்த்த விகிர்தா நீபைம்முகநாகம் மதியுடன் வத்தல் பழியன்றே.



மந்தம் முழவம் மழலததும்ப வரைநீழல்செந்தண்புனமும் சுனையும் சூழ்ந்த சிராப்பள்ளிச்சந்தம் மலர்கள் சடைமேல் உடையார் விடையூரும்எந்தம் அடிகள் அடியார்க்கு அல்லல் இல்லையே.



துறைமல்குசாரல் சுனைமல்கு நீலத்து இடைவைகிச்சிறைமல்கு வண்டும் தும்பியும் பாடும் சிராப்பள்ளிகறைமல்கு கண்டன் கனல் எரியாடும் கடவுள்எம்பிறைமல்கு சென்னி உடையவன் எங்கள் பெருமானே.



கொலைவரையாத கொள்கையர்தங்கள் மதில் மூன்றும்சிலைவரையாகச் செற்றனரேனும் சிராப்பள்ளித்தலைவரரைநாளும் தலைவரல்லாமை உரைப்பீர்காள்நிலவரை நீலம் உண்டதும் வெள்ளை நிறமாமே.


வெய்யதண் சாரல் விரிநிற வேங்கைத் தண்போதுசெய்யபொன்சேரும் சிராப்பள்ளிமேவிய செல்வனார்தையலோர்பாகம் மகிழ்வரி நஞ்சுண்பர் தலையோட்டில்ஐயமும் கொள்வர் யாரிவர்செய்கை அறிவாரே.



வேயுயர்சாரல் கருவிரஊகம் விளையாடும்செயுயர்கோயில் சிராப்பள்ளி மேவிய செல்வனார்பேயுயர்கொள்ளி கைவிளக்காகப் பெருமானார்தீயுகந்தாடல் திருக்குறிப்பு ஆயிற்று ஆகாதே!.



மலை மல்குதோளான் வலிகெடவூன்றி மலரோனதன்தலைகலனாகப் பலிதிரிந்துண்பரி பழியோரார்செலவலவேதம் சொலவலகீதம் சொல்லுங்கால்சிலவல போலும் சிராப்பள்ளிச் சேடர் செய்கையே.



அரப்பள்ளியானும் மலருறைவானும் அறியாமைக்கரப்புல்ளிநாடிக் கண்டிலரேனும் கல் சூழ்ந்தசிராப்பள்ளிமேய வார்கடைச் செல்வர் மனைதோரும்இரப்புள்ளீர் உம்மை ஏதிலர்கண்டால் இகழாரே.



நாணாது உடைநீத்தோர்களும் கஞ்சிநாட்காலேஊணாப் பகல் உண்டு ஓதுவோர்களும் உரைக்கும் சொல்பேணாதுறுசீர் பெறுதும் என்பீர் எம்பெருமானார்சேணார்கோயில் சிராப்பள்ளி செந்த்ரு சேர்மினே.



தேன்நயம்பாரும் சிராப்பள்ளியானைத் திரைசூழ்ந்தகானல்சங்கு ஏறும் கழுமலஊரில் கவுணியன்ஞானசம்பந்தன் நலமிகுபாடல் இவைவல்லார்வானசம்பந்தத் தவரொடு மன்னி வாழ்வாரே.


தாயுமானவ சுவாமிகள்

தாயுமானவ சுவாமிகள்தந்தை தாயும் நீ என் உயிர்த் துணையும் நீசஞ்சலம் அது தீர்க்கவந்த தேசிக வடிவு நீ உனையலால்மற்றொரு துணை காணேன்அந்தம் ஆதியும் அளப்பரும் சோதியேஆதியே அடியார் தம்சிந்தை மேவிய தாயுமானவன் எனும்சிரகிரிப் பெருமானே