நானும் சைக்கிளும் - இறுதி பாகம்.

சைக்கிள் வாங்குவதுன்னு முடிவானவுடன் நான் கேட்டது
BSA SLR, மெலிசா அழகா இருக்கும். ஆனா, அம்மா கொண்டு
வந்து இறக்கியது HERCULES.

முதல் ஆப்பு இதான். அந்த சைக்கிளைத் தூக்கி
வரண்டாவில நிப்பாட்டறதுக்குள்ள சாப்பிட்ட
சாப்பாடு ஜீரணமாகிடும்.


வீட்டில வாகனம் ஓட்டும் முதல் நபர்ங்கற பட்டம்
எனக்குத்தான். அம்மாவுக்கு லீவு லெட்டர் கொடுக்க,
கடைக்கு போக எல்லாம் நாம தான்.



காலேஜுக்கு பள்ளத்தூர் போறப்போ சைக்கிளைக்
கொண்டு போயி பஸ்ஸ்டாண்டில் போட்டுட்டு,
பஸ்ஸைப் பிடிச்சு போயிட்டு, திரும்ப வரும்போது
சைக்கிளை எடுத்துக் கிட்டு வருவேன்.


வீட்டுக்கு வந்தா "அம்மா வரச்சொன்னாரு"
"அப்பா இங்க போகச் சொன்னாருன்னு" மெசெஜ்
சொல்ற பாட்டி மேல கோபமா வரும். அதெல்லாம்
முடிச்சுட்டு ஹிந்தி கிளாஸ் போகனும்.


ஏதோ ஒரு நாள் கடைக்கு போய் சாமான் வாங்கி
கிட்டு வர்றது பிரச்சனையில்லல. எக்ஸ்ட்ரா பால் வேணுமா?
என் அதிகாலைத் தூக்கம் கெடுக்கப்படும்.
பின்ன டவுன் பேங்க வாசல்ல பால் வாங்க
நான் தேன் போகணும். (ஆனாலும், எனக்கு மிகவும்
பிடித்த ஒரு டிரைவ் அதான். ஆள் நடமாடடம்
அதிகமில்லா அந்த அதிகாலை, டீக்கடையில்
ரேடியோ சத்தம், தூய காற்று, மெயின் ரோடே பளிச்சுன்னு
அழகாத் தெரியும் ரசிச்சு கிட்டே பயணம்)


தக்ஷினாமூர்த்தி மார்க்கெட்ல 25 கிலோ அரிசிமூட்டை
வச்சிருக்கேன், போய எடுத்துகிட்டு வா! அப்படின்னு
அப்பா சொன்னதுக்கப்புறம் மறுக்கவா முடியும்.



25 கிலோ அரிசியை லொங்குன்னு லொங்க்குன்னு
மிதிச்சு கொண்டுவருவேன்.




ஒரு முறை வீட்டுல மோட்டர் ரிப்பேர். பாழாய்போன
குழாய் தண்ணியும் வரல. 4 நாள் அப்பா ஆபீஸ்லேர்ந்து
தண்ணி கொண்டு வந்தேன். சைக்கிள்ள இரண்டு
பக்கமும் குடத்தைக் கட்டி, நிறப்பி கொண்டு வந்தா
அதை உள்ள வாங்கி கூட கொட்டாம அவங்கவங்க
வேலைக்கு ரெடியாகிட்டிருப்பாங்க.



நானே கொண்டுவந்து, தொட்டி, டிரம்மை நிரப்பி
கஷ்டபட்டுகிட்டு இருக்குறப்ப எங்க பாட்டி
ஸ்பூனெல்லாம் வச்சு தண்ணி நிறைச்சு வெப்பாங்க.


சைக்கிளை எடுத்துக்கிட்டு கொஞ்சம் போயிட்டுவாயேன்னு,
சொல்லி சொல்லியே புதுக்கோட்டையை சுத்த
வெச்சுருவாங்க. ஏண்டா சைக்கிள் கத்துக்கிட்டோம்,
சைக்கிள் வாங்கினோம்னு அழுவாச்சியா வரும்.


ஆனால் இவ்வளவு ஆப்புகளுக்கு இடையேயும்,
நான் என் சைக்கிளையும், சைக்கிள் பயணத்தையும்
மிகவும் ரசித்தேன். திருமணம் நிச்சயம் ஆனதும்,
சைக்கிளை விற்று விட்டு வந்துபோது மனது மிகவும்
வலித்தது.