எனக்கு ஏன் இப்படி நடக்குது?

சாமான்யன் சிவா புகார் பெட்டின்னு ஒரு பதிவு போட்டதன் தாக்கம் இது.

திட்டுறதா இருந்தா அவரைத்திட்டுங்க.



முன்னப்பின்ன செத்தாதானே சுடுகாடு தெரியும்னு சொல்லுவாங்க.

மொத மொதல்ல விமானப் பயணம் தனியாக 3 வயது மகன் மற்றும் 1 வயது மகளுடனும். (அப்புறம் எப்படித் தனியான்னு கேக்ககூடாது.)


என் முதல் விமானப் பயணம் இலங்கைக்குத்தான். பிளைட்
ஒரு மணிநேரம் காலத்தாமதமா கிளம்பிச்சு. வந்து
சேர்ந்தேன் இலங்கைக்கு.
திரும்பும் பொழுதும் விமானம் 1 மணி நேரம் காலத்தாமதம்.
அங்கேதான் பிர்ச்சனையாச்சு.


1 வயது மகள் சூடாக பால் அருந்தினால்
தான் தூங்குவாள் என்பதற்காக கையில் பால்
கலந்து எடுத்துவந்திருந்தேன். 1 மணி நேரப் பயணம்
என்பதாலும் பிஸ்கெட் மாத்திரம் இருந்தது.



விமானம் தாமதமானதால் தூக்கத்திற்கு அழ பாலைக்
குடிக்க கொடுத்துவிட்டேன். ஆனால் பாப்பா தூங்கவில்லை.
விமானத்தில் ஏறி அமர்ந்து கொஞ்ச நேரத்தில் தூக்கத்திற்கு
பாப்பா அழுகிறாள்.


சூடான பால் குடித்தால் தூங்கிவிடுவாள். ஆகவே
ஏர்ஹோஸ்டஸை கேட்டோம். அதெல்லாம் இல்லை
கொடுக்க முடியாது என்று கூறிவிட்டார். பால் பவுடர்
என்னிடம் இருக்கிறது கொஞ்சம் சுடு நீர்
கொடுத்தால் போதும் என்றும் மறுத்துவிட்டார்.



குழந்தை அழுகையை நிப்பாட்டவே இல்லை. உன் குழந்தை
ரொம்ப "பிடிவாதக்காரி" என்று குழந்தைக்குப் பட்டம் வேறு.
உணவு பரிமாறினார்கள். பொதுவாக இந்தியன் ஏர்லைன்ஸில்
தயிர்சாதம் இருக்கும். அன்று அதுவும் இல்லை.



குழந்தைக்கு மாத்திரம் தயிர் சாதம் கொடுக்கச்
சொன்னதற்கு, "உங்களுக்கு நிஜமாகவே வேண்டுமா"?
என்று கேட்ட அந்தம்மாவை (கொஞ்சம் வயசான அம்மாதான்)
அடிக்கத் தோணியது.


40 நிமிஷமாக அழுதுகொண்டே இருந்த குழந்தை
அந்த தயிர்சாதம் சாப்பிட்டு தூங்க துவங்கிய
பொழுது சென்னை வந்தே விட்டது.


குழந்தைக்கும் டிக்கெட் எடுத்துதான்
பயணம் செய்கிறோம். அவ்வளவுச் சின்னக்குழந்தைக்கு
தனி சீட் தான் கிடையாதே தவிர உணவு
உட்கொள்ளும் குழந்தையாயிருந்தால் உணவு
கொடுத்திருக்க வேண்டும்.



விமானம் காலத்தாமதமானால் பயணிகளுக்கு
காம்பன்ஷேஷனாக உணவு கொடுத்திருக்க வேண்டும்.



அன்று முடிவு செய்தேன் இனி இந்தியன் ஏர்லைன்சில் ஏறக்கூடாது
என்று. அதன்பிறகு ஒன்லி ஸ்ரீலங்கன் விமானச் சேவைதான்.
விதியாரை விட்டது? அங்கே என்ன நடந்தது என்ன??????????



தொடரும்.......