எனது பெயர்.

தமிழ்ப்ரியனின் இந்தப் பதிவை படிச்சேன்.

அங்கே ராமலக்‌ஷ்மியின் பின்னூட்டத்தில் ஒரு பகுதி இது.

எங்கள் குடும்பங்களில் தாத்தா பாட்டி பெயர்கள்தான் பேரக் குழந்தைகளுக்கு வைப்பார்கள் முதலில் அப்பா வழியில் பின் அம்மா வழியில். இப்போது அந்தப் பழக்கமும் வழக்கொழிந்து வருகிறது பெயர்கள் மாடர்னாக இல்லையென! எனக்கு என் அப்பா வழி பாட்டியின் பெயர்:))!

இது எனக்குள் பெரிய கொசுவத்தியை சுத்தி விட்டது.

என் அப்பாவிற்கு தனது இரண்டுவயதில் காலமான
தந்தையின் பெயரை தன் மகனுக்கு வைக்க வேண்டும்
என்று ஆசை.


பெண்குழந்தை பிறந்ததில் ஏமாற்றம். அந்தப்
பெயர் வைக்க முடியாமல் போகுமே என்று.
ஆனாலும் விடவில்லை. என் பெயரில் முதல்
பெயராக தன் தந்தையின் பெயரிலிருந்து பாதியைச்
சேர்த்து வைத்துவிட்டார்.


அப்பாவைத் தவிர யாரும் அந்தப் பெயரில்
என்னை அழைத்ததில்லை. மீதி பாதி பெயரில்
தான் நான் அனைவருக்கும் பரிச்சயம்.

அப்பா அழைக்கும் அந்தப் பெயர் ஆண்பிள்ளைத்தனமாக
இருக்கும். அந்தப் பெயருக்கான பொருள்(கருப்பு நிறத்தை
குறிக்கும் சொல்)
என்னை அனைவரும் கிண்டல் செய்தனர்.

எனது தோழிகள் அனைவருக்கும் என்னை
முழுப்பெயருடன் சொன்னால்தான் தெரியும்.
இப்போது இருக்கும் பெயர் சொன்னால்
யாரது? என்று கேட்பார்கள். :)))


அப்படியே 21 வருடங்கள் ஓட்டினேன்.
திருமணத்திலும் பெரிய கலாட்டா ஆகிவிட்டது.

வாசலில் வைத்திருக்கும் பெயர்பலகையினால்
பெரிய கூத்தாக போய்விட்டது.

______ ______ weds Sriram.

இப்படி நினைத்து எழுதிய பெயர்பலகை
இப்படி பொருள் ஆகிவிட்டது.

-------- weds--------
Sriram :)

கணவரின் அண்ணன் மகன் பெயர் என் அப்பா
என்னை அழைக்கும் பெயர். :)

திருமணம் யாருக்கு யாருடன் என்று
குழம்பும் அளவுக்கு ஆகிவிட்டது. :))))))


இதற்கப்புறம் ரொம்ப யோசித்து
அரசாங்க ரீதியின் மட்டும் அந்தப் பெயர்,
பொதுவாக எனது பெயரின் மறுபாதிப் பெயருடன்
கணவரின் பெயரையும் இணைத்து
ஷார்ட்டாக்கிக்கொண்டேன்.


பாஸ்போர்ட் விண்ணப்பித்த போது திருமணத்திற்கு
பிறகு இருக்கும் பெயரில் வேண்டும் என்று
நினைத்து கெஜெட்டில் எனது பழைய பெயரை
நீக்கி எல்லோரும் அறிந்த பெயரை மாத்திரம்
வைத்துக்கொண்டேன்.

”நான் வைத்த பெயரை நீக்கிவிட்டாய்” என்று
இன்றளவும் அப்பாவுக்கு என் மேல் இந்த
விடயத்தில் கோபம் தான்.

அப்பா மட்டுமே அந்தப் பெயரில் அழைத்ததால்
அந்தப் பெயர் எனக்கு மிக மிக ஸ்பெஷல்.
அப்பாவைத் தவிர என்னை வேறு யாரும்
அந்தப் பெயரில் அழைக்கக்கூடாது என்பதில்
மிக உறுதியாக இருந்தேன்.

அந்தப் பெயரில் வேறுயாராவது அழைக்கப்பட்டாலும்
இன்றும் திரும்பிப் பார்ப்பேன். உடன் அப்பா
ஞாபகம் வந்து விடும். :((((

இதெல்லாம் மனதில் இருப்பதால் தான்
என் மகனுக்கு அவனது தாத்தா பெயரை
ஜாதக் பெயராக வைத்துவிட்டு
ஆஷிஷ் என்பதை ரெக்கார்டுகளில்
வைத்துவிட்டேன். இப்போது தாத்தாவின்
பெயரும் மாற்றப்படாது. நாங்கள் வைத்த
பெயரும் நிலைத்து நிற்கும்.

(ஆஷிஷ் - என்பதன் பொருள் ஆசிர்வாதம்,
விரும்புதல்)

ஆஷிஷ் கதை சரி. என் பெயரைச்
சொல்லிவிடுகிறேன்.

அப்பா வைத்த பெயர் கிருஷ்ணா.

இந்தப் பதிவை எழுத இன்னொரு காரணமும்
இருக்கிறது. பரிசல்காரன் என்ற பெயரில்
எழுதுபவரின் பெயரும் கிருஷ்ணா என்று
சமீபத்தில் அறிந்தேன். அந்தப் பெயரை
படிக்கும்போது அப்பா ஞாபகம் வந்து விடுகிறது.