அயித்தானை கலாய்த்த பிள்ளைகள்!!!

சென்னைக்கு போகும் ஒவ்வொரு முறையும்
பிள்ளைகள் ”ஞாபகம் வருதே” பாட்டு பாடுவாங்க.
(அயித்தானுக்குத்தான். அவர்தான் மிஸ்டர்.மெட்ராஸாச்சே)

அதுவும் இந்த முறை காலை முதல் இரவு வரை
சென்னையில் டேராவென்றால் கேக்கவேண்டுமா.

கோடம்பாக்கத்தில் என் தோழி இருக்கிறார். அவரது
வீட்டிற்குச் சென்று பெட்டியை வைத்துவிட்டு
சுடச்சுட வெந்நீரில் குளித்து ரெடியாகி மாம்பலம்
கிளம்பியாச்சு. ரவுண்ட் அப் + கொஞ்சமாய் பர்சேசிங். :))

முடித்து 2 மணிக்கு வந்தால் தோழி மதிய உணவு
தயார் செஞ்சு வெச்சிருந்தாங்க. சாப்பிட்டுவிட்டு
அவர்களோடு பேசி, அளவளாவிகிட்டு இருந்து
5 மணி வாக்கில் அயித்தான் ஊருக்கு புறப்பட்டோம்.

என்னதிது? சென்னையை சேர்ந்தவர்னு சொல்லிட்டு
அவுக ஊருக்கு? அப்படின்னா என்ன அர்த்தம்னு
கேக்கறீகளா??? அயித்தான் ஊரு திருவல்லிக்கேணி.



பீச் ரோடு சும்மா டாலடிக்குது. கிரானைட் நடைபாதை,
ஸ்டீல் கம்பிகள்னு ஒரு மார்கமா இருந்துச்சு. அந்த
பாதையில் கார் நுழைஞ்சதுமே பசங்க,” அப்பாவுக்கு
இப்ப கொசுவத்தி சுத்தும்! சந்தோஷமா இருக்கும்னு”
சொல்லிகிட்டு ஞாபகம் வருதே பாடினாங்க.

அங்க ஒரு சொந்தக் காரவுக வூட்டுல கல்யாணம்
விசாரிக்கப்போனோம். அவுக வீட்டுல பேசி, காபி
சாப்பிட்டு கிளம்பும்போது பக்கத்துலேயே இருக்கற
பார்த்தசாரதியை பாக்காட்டி போனா எப்படின்னு?
அயித்தானை கேட்டேன். அதுவும் சரிதான்னு
கூட்டிகிட்டு போனாரு.

வைகுண்ட ஏகாதசிக்காக பூஜைகள் நடைபெறுவதால
திரைப்போட்டு மூடியிருக்கு. உற்சவர் தான் இருந்தார்.
ஹலோ சொல்லிட்டு பாத்தா மணி 8. 10.30க்கு தான்
ராக்போர்ட். நிறைய்ய நேரம் இருந்துச்சு.

சரி ராச்சாப்பாட்டையும் இங்கயே பாக்கலாம்னு
அயித்தான் சொன்னார். அதுக்கு முன்னாடி நீங்க
இருந்த வீட்டை காட்டுங்க, நீங்க படிச்ச ஸ்கூலை
காட்டுங்கன்னு பசங்க கேட்டுகினு இருந்தாங்க.

அதுக்கு முன்னாடி சூப்பரா டின்னர் சாப்பிடலாம்னு
சொல்லி அயித்தான் ரத்னா கபே கூட்டிகிட்டு போனார்.
என்ன ஆர்டர் செய்யலாம்னு யோசிக்கிறதுக்கு முன்னாடி
4 ப்ளேட் இட்லின்னு சொன்னார். ”இட்லியான்னு!!” வாய்
பிளந்த பசங்களுக்கு,” சாப்பிட்டுப்பாரு!! அப்புறமா சொல்லுன்னாரு”

2 இட்லி தட்டுல வந்துச்சு. தொட்டுக்க சட்னி, சாம்பார்
எதையும் காணோம். அயித்தானை பசங்க பாக்க அதுக்குள்ள
குவளையில் சாம்பாரை கொண்டுவந்து ஊத்தினார் சர்வர்.
(படம் நெட்டுல சுட்டது)


இப்படி மிதஞ்சுச்சு இட்லி. :)) சுடச்சுட சாம்பார்
சும்மா தேவாமிர்தமா இருந்துச்சு. பசங்களுக்கு
ரொம்பவே பிடிச்சு போச்சு. நாங்க சாப்பிட்டுகிட்டு
இருந்த போது வந்த மத்தவங்களும் மொதல்ல
ஆர்டர் செஞ்சது இட்லிதான். ஒரு ப்ளேட்டாவது
ஆர்டர் செய்யாதவங்களே இல்லை.


சாப்பிட்டு முடிச்சதும் பசங்க அயித்தான் சின்னப்ப இருந்த வீடு,
பிறந்த கோஷா ஆஸ்பத்திரி, படிச்ச ஹிந்து சீனியர் ஸ்கூல்
எல்லாம் பாத்தாங்க. எக்மோருக்கு வண்டியை விடச்சொல்லி
அங்க போய் சேர்ந்தோம். இரவு 10.30க்குதான் வண்டி.
அதுவரை ரெஸ்ட் ரூமில் போய் ஓய்வெடுத்தோம்.

9.45க்கெல்லாம் ப்ளாட்பார்முக்கு வண்டி வந்திருச்சு.
ஏறி படுத்துததுதான் தெரியும். கண்விழிச்சப்போ வண்டி
30 நிமிஷம் லேட்டுன்னாங்க. ரொம்ப நல்லதாப்போச்சுன்னு
இருந்தோம். திருச்சிராப்பள்ளி சேர்ந்து வெளியில வந்தோம்.
பஸ்ஸ்டாண்டுக்கு எதிர்ல ஒரு சின்ன ஹோட்டல். குளிச்சு
ரெடியாக மட்டும்தானேன்னு புக் செஞ்சு வெச்சிருந்தோம்.
அங்க போக ஆட்டோ 50ரூபாய் கேட்டாங்க. அதுக்குள்ள
பஸ் காலியா வந்துச்சு. பசங்க ,”பஸ்ஸுல போகலாம்பா!!” ன்னு
சொல்ல பஸ்ல போனோம். பசங்களுக்கு ரொம்ப சந்தோஷம்.

ஆளுக்கு ரெண்டு ரூவாதாண்ணா,
ஆட்டோல போயிருந்தா 50 ரூவா செலவாகும். இப்ப 42 ரூவா
மிச்சம்னு அண்ணனும் தங்கச்சியும் பேசிகிட்டாங்க.

ரூமுக்கு போய் குளிச்சு ரெடியாகி மீ த வெயிட்டிங்கா
காத்திருந்தோம். யாருக்கு???

தொடரும்.